Tijd voor een klein praatje....

Het is weer tijd voor een praatje..

Het is de week van het Quiltweekend...



Een weekend die begint al op donderdagmiddag,
Een weekend die wat meer moeite heeft gekost om weer georganiseerd te krijgen door volharding en geluk.

                           Dit is de foto van 2017  in Denneheul in Ermelo. 

                      Dat was dan ook de laatste keer.

Ik neem donderdag 3 appeltaarten mee die ik nog moet bakken.
(Het huis ruikt dan zo lekker!!!)
De slagroom voor de taart wordt in Gronau geklopt..

De nieuwe locatie is in Duitsland in Gronau een Dinkler Prinz hotel. Daar zijn we dan ook alleen maar om de kosten iets te drukken verzorgen we de maaltijden zelf.
Best wel een gedoe om dat voor elkaar te krijgen maar het zal hopelijk wel los lopen.
Ik kom hier in een later blog vast nog wel op terug.


          Mijn amigo en ik hebben er zijn in........
                              
                                            Because  ------------>>>>







                    
Tja, Bjor ligt hier strategisch
die denkt  waar gaat ze nou weer

naar toe..






                             Daar waar

                                                                           zegt ze ...

En het baasje en ik dan?

Het baasje past op het huis en ik mag uit logeren!!!

Zaterdagavond komt het baasje mij weer ophalen en zondagmiddag komt het vrouwtje dan ook weer thuis.

Oke dan.........

                                    En dan hoop ik dat op zondag de zon weer schijnt !

Hiermee eindig ik ' Tijd voor een klein praatje' ...

 Tot de volgende keer!!

Van alles wat... in feb. 2018

    Van alles wat, schrijf ik..  en dat wordt het ook   😃
   

Mijn Troubadour

Hans vertelde op een dag hij gitaar wilde leren spelen. Maar we hadden er geen, dus op zoek naar een zo'n ding..
Zoals je kan zien het is gelukt... alleen heb ik een probleem zei Hans, mijn handen zijn te klein en de vingers te kort......😉 ik kom niet bij de bovenste snaren.. Hoe doen die andere mensen dat?
Veel oefenen....... zei ik..

Maar zoals het dan gaat in de tijd..... De gitaar staat boven in een hoes   Wij gaan afscheid nemen van dat wereldse goed en een nichtje uit Hoogeveen er blij mee maken..


 En dan...  

Er zijn van die dagen dat Bjór  zich verveelt of aandacht vraagt en zijn speeltjes niet kan vinden..
Tja en wat doe je dan als respectabele 'Zwarte Doedel'
Dan ga je zoeken ... is er nog iets van belang hier waar ik mijn tanden in kan zetten?

Ik zie ..ik zie..  plastic  daar kan ik wel iets mee...
oeps ... de zak is stuk...  kijken wat er nog meer in zit, misschien kan ik nog iets uitlikken..
Hmm nou dat viel zwaar tegen .. wacht wel even tot ze thuis komen





Zie mij nou eens braaf liggen wachten.. 








          
                                                           Zo is het....



 
En dan ben je even bij je broer op bezoek in Teeswater.  Van 27 december 2017 tot 6 januarie 2018.
Daar was het serieus winterweer, overdag - 18C en in de nacht nog wat kouder, het vroor behoorlijk, en als we s' morgens opstonden lag er weer verse sneeuw.
De wegen werden heel goed bijgehouden en elke dag kwam de sneeuwschuiver door de straat.  Voordat de schuiver kwam wilde John(Jan) zijn driveway sneeuwvrij hebben.
Die auto die er staat is de huurauto van mij.




Op het balkon achter lag op een gegeven moment zoveel sneeuw ik schat dat er ongeveer 70 cm lag.
Dus dat moet er ook maar af. Gelukkig kon hij het zo over de reling scheppen.






Na een kopje koffie gingen we op pad en dan zie je onderweg ook leuke plaatjes.



Er wonen in die omgeving ook veel Mennonieten en Amish gezinnen. Die rijden met paard en koets, rijtuig. Ik heb ze zo vaak gezien in de loop der jaren en blijf het bijzonder vinden. Kan niet zeggen waarom ...  Moet wel zeggen dat ik veel boeken lees over de Amisch en zijn heel veel schrijfsters en het zijn mooie romans.


Van alles wat ....

 

Grass Flipflops

In het plaatsje Mildmay ongeveer 1500 inwoners en ligt wat dichter bij Teeswater ongeveer 1000 inwoners,  is een kaas winkel, ze verkopen veel soorten waaronder ook Gouda kaas.

En ze verkopen teenslippers waar je mee op gras loopt.  Letterlijk en figuurlijk...
                                                       

 



Dan toch nog maar een foto van onze zwarte vriend

De spreuk van de dag is

 

Tot de volgende..........

Het is weer eens tijd om...

Foto's uit 2009.....

                                      Ballon varen, voor mij de tweede keer en ik vindt het leuk!!!

We zijn hier op het Ballonfiesta Barneveld

De ballon uitgelegd en er wordt hete lucht ingeblazen.

Wat is zo'n ding groot!  Er zit voldoende hete lucht in zodat de mand recht op gaat staan. Nu wat extra mensen erin en met touwen de boel even vasthouden. Gelukkig klimt de piloot er ook in...






En ja hoor, we varen..  Hans heeft hoogtevrees.. en het kan niet snel genoeg gaan..






Hoe hoog we varen weet ik echt niet meer maar ik
geniet, probeer iets te herkennen maar dat lukt niet erg.

Een mooie landing gemaakt de mand niet omgevallen, en in heel korte tijd de ballon leeg en kan het opgerold worden en in de volgauto.
Hans is zeker blij dat hij weer met beide benen op de grond staat.

Ik was foto's aan het uitzoeken en vond ook een trouwfoto...

Hans en Wilma 25-05-2005


Het is alweer even geleden dat ik hier iets geschreven heb.

Ik had zulke grote plannen, en er komt niets van terecht....jammer hoor!

Ik zat mijn foto's door te bladeren en vond een trouwfoto van ons..

Het was een prachtige zonnige woensdag toen wij gingen trouwen.

De tijd vliegt...

Dagboek Bjór deel 3 oktober 2014

Hier het volgende deel van mijn verhaal. Oktober 2014

Het is eind september en plotseling is het vrouwtje er een weekje niet.
Ik ben lekker met het baasje een weekje samen. 

De schoonzuster van het baasje en vrouwtje is  ploseling overleden. Het vrouwtje is een weekje bij de familie in Teeswater, Canada.



De bloemen die van de familie uit Nederland staan rechts en de urn met de bloemen voor Betty staan links.

Kijk nou eens!!! Dit is het uitzicht vanuit het huis van Jan en zie je dat mooie grasveld en daarachter dat kleine meertje. Leuk daar zou ik mij best vermaken. Maar het wordt wel tijd dat het vrouwtje eens terugkomt.

Gelukkig ze ziet weer Nederlandse bodem,

nu duurt het het niet zo lang meer dan is ze weer thuis!!!
Het baasje is nu onderweg om haar op te halen. 

sssssst ....

niets zeggen, ik heb mij verstopt zou ze mij wel vinden? .

Tijd voor een dutje....
Ze is weer thuis en ik kan ook weer rustig gaan slapen.

Mooi plekje bij het afstapje, kan ik mijn snoet mooi op leggen.
Past precies!! En zo kan ik ook alles in de gaten houden. 

Effe kroelen met de baas.



Ik zie nu ook zelf dat ik al een stuk gegroeid ben...

Wat wordt ik al groot..











Dat was het dan voor deze keer, een rustige maand geweest. 

Groetjes en tot de volgende maand
voor mijn belevenissen bij de van den Berghjes

Woef,

Bjór van den Bergh.

Dagboek van Bjór deel 2 September 2014

Hier ben ik weer Bjór van den Bergh

Ik zal weer een stukje vertellen, het vrouwtje schrijft het op want dat kan ik niet. Die pootjes van mij zijn een beetje te groot.

Het was tijd om het in de tuin iets neer te zetten, leuk bedacht van het stel maar ik begreep er helemaal niets van.
Ik heb het maar eens goed bekeken en ik zag al heel snel het baasje verdwijnen..  die vond het maar niets??? Vuile handen krijg je ervan hoorde ik het baasje zeggen, wat hij daar nou mee bedoelde?

 




 Het vrouwtje en het baasje hebben grote dingen gekocht    grote bakken.. en wat doen ze erin? Aarde, waar ik zo      lekker in kan wroeten... en daar bovenop doen ze            plantjes. Leuke kleurtjes en mooi groen.... 

 Ziet er heel leuk uit....
 en ik mocht er tussendoor lopen, overal stonden doosjes met dat  leuke  spul, maaaaar ik mocht er niet aankomen.

Dat is wel heel erg moeilijk hoor, maar het was zo leuk dat ze ook buiten waren met mij.. spelen enzo.. zij noemen dat anders en ik was ook opeens het baasje kwijt. Vuile handen riep hij nog ..... maar als je hulp nodig hebt met het verplaatsen dan roep je maar....

Ik krijg helemaal geen vuile handen/pootjes, ik zit met mijn neus in in de aarde en die veeg ik gewoon af aan de broek van het vrouwtje!
Ja, en dan het vrouwtje, die is er zo druk mee, ik bekijk het vol belangstelling, loop om haar heen en sta dan in de weg... en dan zegt ze, ga nou eens even aan de kant,  straks moet ik de plantjes water geven en dan struikel ik met de grote gieter met water over jou... 

Ik begreep echt niet wat zij nou bedoelde met gieter?
Water?? Dat drink je toch uit de waterbak en dat doe je toch niet over de plantjes en in die bakken??


             Nou dat deed ze dus wel!!

       Ik liep voor haar voeten zei ze!


 En als ik niet wegging dat zou ze mij ook nat gieten... 

    Ze heeft gewoon water over mijn kop gegoten
 
    ongelofelijk!!

    Dat ik boos was snappen jullie toch wel?

    Maar ik heb wel geleerd dat wanneer het vrouwtje zegt     dat ik uit de weg moet dat ik dan ook beter kan gaan.


    Later kreeg ik een lekker hondenkoekje van haar..
 
    woef..

Even een klein tukkie gedaan .. heerlijk gedroomd van de hele middag. Zo druk gehad en toen kreeg ik toch een gekke droom, van water op mijn kop gegoten door het vrouwtje!!!

Huh.. dat kan toch niet , dat doet ze toch niet!

Nee, dat geloof ik niet!      Of toch wel..???? 

Ze is soms wel heel erg streng....  maar ze vindt mij ook wel heel erg lief.. 

Zzzzzz. ... 

Zondagochtend, dan krijg ik van het baasje een klein stukje brood, als zij klaar zijn met het ontbijt.
Ik ben dan al lekker uit geweest met het vrouwtje en heb mijn bakje met brokjes al op. 




En ja hoor zie hier, zo leuk, ik heb een klein huisje!! 

  Moet wel eerlijk zeggen dat het er hier heel mooi uitziet, 

  maar dat ik heel weinig gebruik maak van het huisje,

  zeg maar eigenlijk niets...

Dat was het dan voor deze keer en tot de volgende keer dan maar weer!!

 De groetjes 

Bjór 

 Dagboek van Bjór deel 1 augustus 2014.

 Kobus  ... is op 28 mei 2014 geboren.

 Verwarrend maar dit is de naam die de eerste eigenaar mij heeft gegeven.
Daar ben ik maar een aantal dagen geweest en toen weer terug naar de kennel.
Gelukkig zijn Hans en Wilma in mijn leven gekomen.
Bjór


In augustus 2014  kwamen wij in contact met de kennel
 'The Weeping Willow" in Oirschot.
Op een mooie vrijdag zijn we naar Oirschot gegaan en
hebben een zwarte pup van 12 weken gezien.
Klein, super eigenwijs en zo aandoenlijk.

Tja, dan ben je verkocht en we hebben hem direct meegenomen.
Voordat wij de deur uit waren in Oirschot
hadden wij het hondje al een andere naam gegeven.

Bjór of the weeping willow

Een prachtige Newfoundlander

Zo blij dat Bjór in ons leven is gekomen.

                                                    Een klein bolletje met heel veel haar.....

   Hee, is dat voor mij?? Kan ik daar op bijten?

                                                      10 augustus een prachtig plekje....

       Dorst  even wat drinken....
       Het is wel wat anders dan in de kennel,
       maar goed dit is eigenlijk ook prima.

                                                Kijk nou. . .... hier zit ik dan naast een
                                                bloempot???

                                                Wel een lekker plekje .. . ..

  Lig ik lekker in de gang te slapen,
  wordt er iets door de deur gegooid.
  Ik bemoei me nergens mee. . . . .

                                                              Ik ga weer een lekker dutje
                                                              doen op mijn plekje buiten.
                                                              Naast de bloempot!

                                                           Even kijken voor de foto!!!

                                                    Tijd om een stukje te lopen zei het vrouwtje..
                                                     Ja ja, maar ik ben wel een beetje moe hoor
                                                     even liggen uitrusten en oke...

                                                            weer verder ik kom al......

Van al dat wandelen wordt je moe, krijg je dorst.

En wie staat op mij te wachten?

                                                        Mijn blauwe vriendje .. Duckie!!

                en toen was er een huisje???

                                      Je kan er prachtig voor liggen... hee...  kijk mij nou, ik kan er ook in...

            28 augustus even kroelen met het baasje, 

               want het vrouwtje is druk...

Say no more ... woef...  dat klinkt goed toch..

           haar magazine is binnen gekomen.. 

                                           Daar is ze ook druk mee, quilten noemt ze dat en ik mag niet                              helpen zei ze...
snappen jullie dat nou? 

Dit was de eerste maand dat ik hier in huis ben, augustus 2014

Het was even wennen natuurlijk maar ik heb het goed naar mijn zin.

Het eerste deel van mijn dagboek...  "Dagboek deel 1 " heet het 

dat betekent dat er nog meer gaan komen..

voor nu

Woef en tot de volgende keer

 en dank je wel vrouwtje Wilma, dat je dit op wil schrijven..

Groetjes 

Wilma